içimde hergün çığ gibi büyüyen bir sır var
devamında pişmanlığı getiriyor
ikimizin suçu oluveriyor
ne sen kabulleniyorsun yanlışları
ne ben sana karşı koyabiliyorum
korkuyorum yaptıklarımdan
tanıyamıyorum kendimi
her gece bunu düşünmek
uykularının kaçması nasıl bir duygu bilir misin sen?
nerden bileceksin ki
duygu ne demek onu bile bilmezken
pişmanlık nedir nerden bileceksin?
anlayamazsın beni
hissedemezsin hissettiklerimi
döndüremezsin de zamanı geri
geçmiş geçmişteyken
düzeltemeyiz kendimizi
başını yastığa koyduğunda rahat uyuyabiliyor musun?
yoksa sen de mi sayıyorsun bütün gece sayıları?
aklına geldim mi hiç?
geldiğimde unutmaya çalıştın mı?
yoksa mutlu mu oldun bana yaşattıkların aklından geçerken?
hangisi, hangisi söyle..
bir kere olsun karşımda dur ve gerçeği söyle yüzüme karşı
var mı sende bu kadar cesaret?
bu kadar yürek?
olsaydı susar mıydın?
ya da çekip gider miydin?
sen çoktan razıymışsın gitmeye
arkana bile bakmadan gittiğin zaman anladım...
