Rüzgarlarla arkadaşım,
Fırtınalara aşık,
Siyahlarla gülüyor,
Beyazlarla ağlıyorum.
Ruhumda ızdıraplar,
Gölgemle arkadaş olmuş,
Donduruyor bedenimi günahlarım,
Sessizliği seviyor mutluluklar,
Karanlıklarla arkadaşım,
Yıldızlara aşık,
Siyahlarla savaşıyor,
Beyazları yenebiliyorum.
Ağlıyor gözlerim ruhum için,
Balçıklar bile bakmıyor yüzüme,
Ayışığında beyazlara bakıp,
Günortasında siyahlara sarılıyorum,
Sessizliği bekleyip,
Kuytularda ağlıyorum,
Acı bir umutsuzluk ufuklarda,
Sordum kendime nihayet,
Ne yapıyor,ne bekliyorsun artık,
Sessiz ve delice bir çığlık...
Artık bitti ruhum,
Siyahları sonsuzluğa uğurladım,
Beyazların kaynağına gidiyorum.
KİTAP İZLERİ
Esir Şehrin İnsanları
Kemal Tahir
Kemal Tahir’in İşgal İstanbul’unda Parçalanan Bir Ruhun Portresi Bir imparatorluk çökerken geride kalanların ruhunda açılan yaraları, bir ulusun en karanlık anlarında kendi kimliğini nasıl aradığını
İncelemeyi Oku
