Belki de kız kurusu olarak kalmalıydım, ailemin sevgili bebeği, el üstünde tutulan, gözlerinden sakınılan. Kuru kaldığım doğru, bırak kadınlığı kızlığı, bebeklikten ayrılamadığım daha doğru, battaniyesine yapışan bebek gibiyim, hem de öyle edepsizim ki, başkalarının benim sırtıma dayanmasını kabul etmeden, kendim onlara sırtımı yaslıyorum.
İtinayla mutsuz olunur, itinayla mutsuzluk bulaştırılır, itinayla sevdiklerinizden uzaklaştırılır, çok basit hiç birşey yapmayın, sadece sızlanın, kırk yılın başı bir işe yaradığınızda o kadar bitkin görünün ki, kimse bir daha sizden bir şey isteyemesin. Ama sonra dönüp neden yalnızım, neden kırgın bana bakan bu gözler demeyin. Onları kıran sizsiniz, bunu bilin.En basit işi bile biriktirin, kar topundan çığ haline getirin, sonrada bu işler bitmez deyip, elinizi hiç sürmeyin, şanslıysanız biri sizin yerinize yapar, şanssızsanız birikenlerin altında boğulmaya mahkumsunuz. Kafanıza gelen taşlara da hiç sinirlenmeyin, sadece kafanıza taş yediğinize sevinin. Sonra ilaçlarınızi içmeyin, doktorunuza gitmeyin, yemek yemeyin, faturaları ödemeyin, hiçbir sorumluluğunuzu yerine getirmeyin, böylece kendinizden nefret ettirin. Sonra kaçacak bir yeriniz, sığınalacak bir limanınız kalmadığında kendinize yeni kurbanlar seçin, asalaklıktan vazgeçmeyin, nede olsa bu sizin varlık sebebiniz, asalak geldiniz, asalak gideceksiniz. Hala okumaya devam ediyor musunuz, peki siz bilirsiniz, bunu siz istediniz.Zamanla keşke bir hiç olsaydım diyeceksiniz, o zaman hiçliğiniz bile para etmeyecek. Bir gün gelecek, hiç doğmamış, hiç yaşamamış olacaksınız, ne kendinize ne başkalarına hayrı dokunmamış, varlığıyla yokluğu anlaşılmayan bir şey olarak bile kalmayacaksınız akıllarda, niye geldiniz bu dünyaya? Diyceksiniz ki, doğmayı ben istemedim. Evet doğmayı siz istemediniz ama neden şimdi yaşamı terkettiniz, adeta yaşama, kendinden bıktırıp ayrılmaya çalışılan sevgili gibi davranmayı neden seçtiniz. Çekip tetiği, yaşamınıza son verebilirdiniz, bunu istemediniz, siz neden böylesiniz, kimden aldığınız intikam, neden kendinize ve sevdiklerinize acı çektirmeyi seçtiniz. Siz hem mazoşist hem de sadistsiniz.Hep kurban rolündesiniz, oysa asıl katil sizsiniz, içinizde bir zamanlar yaşama sevinci vardı, işte siz öncelikle onun katilisiniz.Yalancı, bencil ve gereksizsiniz. Kendine verdiği sözü bile tutamayan, ihtiyaç duyulduğunda hep uzakta olan, sürekli sinir bozan, “Senden gelecek hayır allahtan gelsin.” dedirtensiniz. İyi değil ama, siz neden böylesiniz, hiç başkalarını suçlamayın, bu durumun tek sorumlusu, tek suçlusu sizsiniz.Zamanını vakit öldürerek boşa harcayan, kafasını yastıktan kaldırmayan, arkadaşlarının sesini telefonda duymak yerine onlarla rüyalarda konuşan yine sizsiniz. Özbakımını bile aksatan, sokaktaki berduştan farkı olmayan, kafasının içi gibi evindeki dolapları da karmakarışık, sonrada aradığını bulamayan yine sizsiniz. Düzenli bir hayatı olmayan, elindeki nimetlerin, sahip olduklarının kıymetinin farkında olmayan ve sonunda, el el üstünde tek başına kalacak olan sizsiniz.
Kimse sizin oyuncağınız değil, kimseden daha değerli değilsiniz.Size siz demek bile gereksiz, öylesine işe yaramaz birisiniz.
