Huzursuz aşklar çağıdır yaşadığımız
Duruluğunu kaybedeli çok oldu sularımızın
Kirlendi beyazı beyaz gömleğimizin
Altında kaldık mahcup ödeneklerin
Yarım kaldı elmamız
Fırlattık bir kenara gülüşlerimizin en hınzırını
Yüzlerimize karalar çalındı haberimiz olmadan
Ya da haberli habersizdik kim bilir
Sahip çıkamadık yerde yatan ölüye
Bir mezarı olamadı umutlarımızın
Ağlamak bile kendimize getirecekti kendimizi
Ağlayamadık
Sustuk
