Tabula rasa yalnızlığı bizimkisi
Ne yazdıysak birbirimizin alnına onu yaşıyoruz
Hayatı böldük
Sırasız dilekler diledik
Sırasız ölümlere boyun eğdik
Sırasız yaşadık
Ellerimiz daima açıktı
Hayatı böldük
Büyüktü ve yalnızdı aşklarımız
Ellerimizde daima hüzün oldu
Çok sevdik bizi güldürenleri
Çok da üzüldük sonra hallerine
Aşık olduk
Güzel gözlü kadınlara
Göbekli fahişelere
Elleri yanan bir meleğe
Aradık bir ömür boyu onu
Bulduk sandık, öldük
Hayatı böldük
Yarısında gözyaşı
Yarısının yarısında yalnızlık
Yalnızlığın yarısında aşk
Aşkın yarısında hüzün
Hüznümüzün yarısında mutluluk bulduk
Kağıttan bebekler gibiydi insanlar
Yaz üstüne, ekle, katla
Yak yeri geldiğinde
Sonra ağla
Ağlayabildiğin kadar
