Ne vakit baksam gökyüzüne,
bir başka parlıyor yıldızlar.
Ne vakit yıksam betondan duvarları,
o an gülümsüyor saksıda ki tutsak gerbera.
Çok değil iki adımlık yolumuz kaldı,
ölüm denilen o dipsiz kuyuya.
Kimimiz yokuş çıkarız o yolda, sanırsın hiç kapanmayacak en son perde.
Kimimiz kan ter içinde, yokuş aşşağı. Acelemiz varmışcasına ölmeye...
KİTAP İZLERİ
Öyle miymiş?
Şule Gürbüz
Şule Gürbüz’ün Zaman ve Anlam Arasındaki Yankısı Bir kitabı roman yapan nedir? Belirli bir olay örgüsü, gelişen karakterler, diyaloglar mı? Şule Gürbüz’ün “Öyle miymiş?” adlı
İncelemeyi Oku
