ÜÇ HARFLİLER CEHENNEMİ
giz ten ruh aşk acı
üç harfliler cehennemi
pay almak düştü çekirdeğinden
ve çekmek en kuytu zerrelere kadar
...
vurdu en deli yanlarımı
sakladım gölgesini
adının sırrını taşımak
ve harfleri biraraya getirememek
kabuklar örttü üstüme
perdeler pencereler
nihayet koca bir ev
ve sırrına gark olmuş bir dünya
ayırdı GİZ'in beni hayattan
...
ne yüreğimin gölgesi gözlerin
ne yorgunluğun yılgınlığın
yıkılmışlığın titrettiği ellerin
değmedi yüreğime
adını haykırmaktan korkan kalemim
ve ayaklarım
dünyanın en ağır yükünü
üzerine sırtlanmış
mecalsiz ayaklarım
ve her nefeste sevdayla titreyen
mühürlenmiş dudaklarım
hasretle ulaşacak 25. saatlere
TEN'inin hasreti kavuracak bedenimi
...
karabasanlarla başlayan
kara delikli uykular
ıssızlığın işkencenin çöktüğü bu ev
yalnızlığın rengi sinmiş duvarlar
zifirini üstüme yatırıp kaybolur
yüreğimdeki çocuk korksa da
laf dinlemez uslanmaz
bekler gölgeleri karabasanları
heyhat
sancıyla sarsar RUH'umu gelmeyişleri
...
ilk harflerini düşürdüğün yüreğim
ve sesim
anahtarsız kilitlenmişliğiyle
ve şehir
kendime ısmarladığım yitik bir şarkı
sensizliğe yeminle başlayıp
yine seninle biten
sana dair bir şiir
demli bir çay ve her nefeste
and'a rağmen bırakılamayan
böyle bitirilir bu şehirde aşklar
bitiyordu
bitmeli
bitmiyor
bir harf bir cümle bir mısra
birşeyler eksik
hep çıkmaz sokaklarına varıyorum şehrin
sensizlik bilmecesinde
avuntusuz dönemeçler kalıyor
kayıyor ayak izlerimin altından
tükettiğin yüreğim AŞK'ını terketmiyor
...
son nefesime bir adın/m kala
toplayıp yıkıntılarını harabemin
bavuluma sıkıştırıp yalnızlığa koşuyorum
sen/li yaşamak gurbetim
sen/siz yaşamaya çalışmak keskin hançer
farketmiyor uzaklık
en bilinmezde yolun en ucunda
hangi virane şehir varsa
oraya sürüklüyorum bedenimi senden kaçıp
sen/siz/likten kurtulmak için çırpınıyorum
düşürdüğün
ardına bile bakmadan çekip gittiğin dipsiz kuyularda can çekişiyorum
aşkın demli fotosentezlerine alışmış yalnızlığı
üzerime abanmış yalnızlığı koluma takıp
ACI'yla sarsılıyorum her solukta
.
sevdandan avuçlarıma kalan tek hatıra
ve sevdayı unutmamanın
tek çaresi
tek hecesidir
acı
...
]