Atasözlerinden anmak dileğim önde
İyi dersin,kötü çıkar.
Kötü dersin,iyi çıkar.
Derlerdi:Kavun değil ki,ardını koklayasın
O zamanların behrinde,cahiliz ne anlayacağız?
Anlasak da kafamıza takmayacağız sanmışım
Meğer kendime,önce kendim haksızlık edermişim
Hepsini de can kulağıyla dinlemişim,
Uygulamada tüm gayretimi göstermişim
Velhasıl kulağıma küpe etmişim
Sadede gelmek lazım...................
Diyeceğim odur ki
Doğru sözlere can feda
İnsan insanı,isterse gül,isterse kül edermiş.
Yine ne güzel ne doğru denmiş.
Ne mutlu ki o güllere
Belki ihtiyaç da var küllere
Ninem küllü suyla çamaşır yıkardı
O çamaşırlar ne de beyazdı
Biraz hüzünleri içime atayım dedim
Gönülleri daraltmamayı diledim
Derken kalemim böyle yazdı
Çekene çile de neşe de azdı
Ne neşeye ne derde bakiyiz
Yarına Allah kerim deriz
Tüm canlıları herşeyi seviyorum
Lakin hep biraz serin esti rüzgarım
Yine de isyanım olamaz
Her bir şeyden faidarım
Ümitlerim rüzgarların önünde ise de
Ben onlarla doluyum,şükür sağlıklıyım.
