Batırılmış gemilerin okyanus sıcaklığında kalır uykularım,
Her aşkta kendi gecelerimden çalınan nice yürekler ararım,
Bizi bu hayatta düşlerimizden terkeden ne varsa sevdiğim,
Bilemezsin sen,ben ne baharlara ne ateşlerden bırakılırım,
Senin çözülmemiş yanlarından çocukluklar var yüreğimde,
Haram takıntısı avuntularımla yokluğuna bir tek ben yanarım,
Çıkmaz sokaklarda aşklarına bıçaklanırım ey sevdiğim,
Deniz görmez gözlerim,umutlarım yağmur tanımaz benim,
Meydanlarında bu şehrin,
Yalınayak,çırılçıplak düşlerinden ölü bir tutsaklık hissi gibi,
Yoksulluğumla bir ben tüketilirim ey sevdiğim,
Ama bilirim,
Kimi denizlerde saçların savrulur senin rüzgara,
Yıldızlar dilek tutar koparıpta yüreğini benden,
Usulca bırakır benden çok uzaklara,
Ve ben bilirim yine sevdiğim,
Yani sende geceler zeytin dallarıyla örülü bir özgürlüktü kimbilir,
Kimbilir sende ne şiirler vardı aşkını toprağa bırakanlara,
Mazeret kıvamında aynalarda intihar eden güzellikler vardı gözlerinde,
Bu yolculukta,bu suskunlukta ses vermezdin içimden sana kopanlara,
Kimbilir sevdiğim,sende ne anlaşılmaz hayatlar vardı,
Özlemine gözyaşı tüketen sevdalarımın meçhule düşen kimsesizliğinde,
Ne dünyalar vardı sende sensiz büyüyen ey sevdiğim,
Şimdi bildiğim herşey,
Karanlık gecelerinden bana kalan son armağan,
Belkide hep beklediğim,hep özlediğim,hep düşlediğim dediğin,
Unuttuğun yüreğim....
