benim sevgimi verdiğim insanlar,en yakınımdan en uzağıma
Kurtlumamamışlarım kapitalist soğumadan,üstelik kapitalizm karşıtı
Şimdi ben size anlatsam,benim içimden akan koyu kızıl kanımı,anlamazsınız
Önce devrim;beyninizde ve yüreğinizde olsun,önce sevin ayrımsız ve üstün görmeden kendinizi
Çünkü senin hiçbir farkın yok,elinde solmuş çiçeklerle,sevmeye koşan veya sevilmeye,o duvarların arasında sıkışmış insanlardan
Hiçbir kimse seçmedi,bu sahip olduklarını,bu kahredici halinde sevmedi kimse dünyayı
Apaçık ortadadır ki,tanrı-eğer varsa-korkunç derecede acımasızdır
Kapılıp gidiyorsunuz,seviyorsunuz belki de , ama neden sevdiğinizi de unutyorsunuz,önce sorun 'ben neden seviyorum'
Ben seviyorsam,al renkte mi yoksa toz pembe mi seviyorum,yoksa ben en dipteki temizliğimi seviyorum
Bazen şehri bile dolaşamaz olursun tek başına,
Bazen insanlardan korkarsın,
Bazen sevgini bile saklarsın,
Bazen nefretini de.
Elini kesecek sanırsın,gülün dikenleri
Kalbini kıracak sanırsın,hiç tanıyamadağın yüzler
Bazen hiç sevemezsin,
Bazen sevilsen bile, aşık olmak , ölümün başlangıcı olur.
Ağlamak utanç olur,sevmek yasak.
Bazen yaşadağın şehir seni tanımlamaz
Kuşlara simit atamazsın
Denizinden kaçarsın,gökyüzünden de.
Yağmur altında ıslanmak sana yasak olur.
Bazen sevincini,umudunu haykıramazsın
Seni seviyorum halkım,seni seviyorum çocuğum,'seni' seviyorum 'seni' diyemezsin.
Elini saklarsın arkana,elinde hep bir silahla dolaşırsın
Her an kendini vurmaya yeminlisindir
Bazen,
Ben sadece seni sevebilmeyi hayal ederken,bazen tüm dünyayı
Tüm dünya ve sen bana yasak olursun.
Aralıksız hiç uyurken susamışlığın oldu mu,hiç sevildiğin alındı mı ellerinden
Sen bilir misin,ömrünün mutlu anlarının,evrendeki toz kadar küçülmesini
Hiçkimsenin gözlerine bakamamak nedir bilir misin...
Belki bilirsin,belki de biliyor gibisin
Ne tuhaftır ki;anlattığında anlarsın,anlamadığını bile bile
Ve böyle bir toplumsal normda , benim vızıltılarım da normal gelir sana...
Hiç bir şey duyulmakla olmaz,görülmekle de
Ancak ve ancak,içinizde hissettiğinizde ve milimetrik tattığınızda anlarsınız.
Umudum,tüm insanlığın karnının doymasıdır
Doyması gereken canların elbette.
Ne beyaz,ne siyah ayrımı yap sevdiğim
Ne Türk,ne Kürd,Ne de başka bir insan -mazlum olan elbette-
Hepsi sevgiye aç,hepsi ekmeğe aç
Gece yarıldığında acısını hisset çığlık çığlığa ölümlerin
Tuzunu hisset gözyaşlarını,dudağında
Açlığını anla karnında...
Bu kadar sevilesi insan varken,beni sev diyemem sana
Sen sev , karşılıksızcasına,sev ve koru,o bildiğin çocukları.
