Saat epeyce ilerlemişti sokaktan havlayan köpekler ve araba alarmları geliyordu, kediler uyumuş mudur acaba? sanmam kediler hiç aşık olmaz. En güzeli susmak kullanacağım bütün kelimeleri kullandınız. Her şeyi benden önce söylediniz, isteksizce korktum isteksizce sigara yaktım. Neydi bu denli aşkı düşünmeye engel olan ?. Sus.. konuşman çok gereksiz olacaktır. Belediye otobüslerinde başı ağrıyan gece vardiyası işçileri gibi hissettim kendimi. Yorgun, bir o kadarda aceleci. Sonra korkular başlayacak yeniden neden korktuğumu bilmeden korkacağım siyah beyaz filmlerin birinde ölü bulunacak eskimiş gövdem. Konuk olacağım bütün kalabalıklığına rağmen fahişe kalbine. Tek kullanan ben değilim ve bu sonda olmayacak sen zaten sonları sevmezsin. Bense sonlardan zaten hep kaçmışımdır.
...Aynı yollar aynı insanlar...
Dudaklarımı kestim... Jilet beni sevdi direndi kanatmamak için. Israr edince koyverdi kendini bütün direnci ağzıma boşaldı. ''Onlar'' beni neden sevmez acaba ?. Ben ''Onlar'ı'' seviyor muyum ?. Sorular Sorular..
...Yağmur Yağmur... Famous Blue Raincoat...
Sürekli bitmeyen bir içten kanama varoluş özünü kavrayamama hali. Yağmur başladı, Lili Marlene aşık olmuş mudur ?. Bir ihtimal evet bir ihtimal hayır ama bütün askerler ona aşıktı. ''You'd been to the station to meet every train And you came home without Lili Marlene''... Yağmur hızlandı kulaklarım donmak üzere, kaldırımlar ıslak her adım atışım tedbirli. Kaybedişime bahaneler üretmiyorum alıştım buna oysa Hollywood hep dalga geçer ''Loser'' insanlarla. Neyse yola devam kimse beni ilgilendirmez.
...Kırmızı Çoraplı Piano'm Deniz'im...
Yine susma zamanı geldi. Banyoya gittim ılık bir duş aldım. Ağlayarak baktım buğulu aynaya saçlarımı taradım traş oldum. Yüzüme yabancıydım artık başka biri olmuştum. Temiz şeyler giydim üstüme...kazanıyorum galiba. Salaklaşma!
