"Yazmak, aslında herkesin okuduğu bir günlüğü, kimsenin okumadığını umarak tutmaktır." – Virginia Woolf (kurgusal)"

Yalnız Kalan Bir zemheri Hikayesi

yazı resimYZ

Yılların ağırlığı sırtında,
Mevsimliğinden soyunmuştur
Zemheri ayı.
Ellerinden,
Dışarı fışkıracak neredeyse
Damarlar ı.
Teselli hakkı da yok;
Hicaz Taksim yapan kemandan.
Kışın orta yerinde,
Nereden çıktı bu gün güneş.
Acımasızca,
Derilerini yüzüyor zaman.

Geceler,
Paslı bir kerpeten.
Asırlık çınar ağacının
Bir bir söküyor dişlerini.
Ürkek yavru serçe kuşun,
Kalmadı ağlayacak yeri.
Gün, bir sürü yeminlerini göndermiş,
Dönmeyecek gibi.
Anlaşılan, çok süre var sabaha.
Karman çorman umutlarımın
İntiharları bitmiyor,
Delik deşik rüyalarımda (10 Haziran 2011-9.şiir kitabımdan)

KİTAP İZLERİ

Masumiyet Müzesi

Orhan Pamuk

Hatıraların Varlığa Dönüştüğü Yer: Masumiyet Müzesi "Hayatımın en mutlu anıymış, bilmiyordum." Orhan Pamuk'un 2006'da Nobel Edebiyat Ödülü'nü kazanmasının ardından yayımladığı ilk büyük romanı olan Masumiyet
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön