akşam üstleri
rüzgarlara veririm kendimi
yokluğun sarınca bedenimi
bir yağmur olurum düşerim gözlerine
tutmak isterim ben de
hayatı ellerinden
bir boşluk çağırır beni
en derinden
geleyim de ağlayayım
bulutlu bakışlarla kapında
gün gelir yalnızlık seni de vurur
bu insan kalabalığında
