Güne başlangıç; çekiyorum ta derinliklerime misler gibi, ağaçların, ayrıksı otların, yoncaların, minik örümceklerin, karıncaların, tüm mucizevi canlıların enerjisini.
İnsan, hayatının bir döneminde mutlaka irili ufaklı gerek duygusal, gerekse sağlığı ile ilgili zorlamalarla, yitişlerle başbaşa kalabiliyor. Kendimle şu günlerde yaşadıklarım biraz da böyle birşeyler. Ve ben bunu istemiştim evet istemiştim. Yaşam ile oyun oynama gözükapalılığına soyunmuş ve kendime çekmiştim. Ve şimdi öylesine açık ki beyin ve gönül gözüm.
Öyle farkındayım ki yaşamın, tüm detayları öylesine kaçırmaksızın beynime kazıyor ve her milim yaşam titreşimini öylesine içime dolduruyorum ki mutluluk bu işte. Gerçekte o kadar yakın ki bize, hatta içerisindeyiz, çepeçevre çevriliyiz onunla, bize yılmadan hergün sıcacık ışıkları, oksijeni, doğadan nimetleri ve bizimle beraber enerjimizi paylaşarak çoğaltmamız için armağan ettiği etrafımıdaki mucize insanlarla.
Tek yapmamız gereken farkında olmamız ve yaşam bize sonsuz enerjisini verirken alabilmek, istemek ve alabilmek, nefes alıp vermek kadar duru ve mucizevi.
Dimağımızı yaşama açık tuttuğumuz, bizimle birlikte hayatımızın bir köşesinde yol alan, ailemiz, arkadaşlarımız, eşimiz ve yaşamımızı kıyı tutmuş tüm bizdeşlerimiz - insanlar evet onları dinlemek, tüm açık dimağımızla önemsemek, anlamak ve onlarla çoğalmak gerçekten mucize.
Bunu deneyin lütfen, bir kez durun ve beyin gücünüzü, yürek gücünüzü, bedeninizin gözlerini, yüce zekanızı aynı anda yaşama açmaya bakın. Bakın neler oluyor.
Gücümüz tüm büyüklüğüyle içimizde mevcut ve kullanılmak için bizi bekliyor.
Yaşama, sevgiyle......
