En derin odamdayım.
Belki de en yüksek demeliydim.
Sonbahar ve kış birlikte yaşanır bu odada.
Yapraklar üşür, karlar ise sararır...
İçeride beni aydınlatan ne varsa söndürdüm
Ve perdelerimi kapadım.
Bu gece çıplak geziyor yüreğim parkelerin üstünde.
Üşüyorum...Erirken bile üşüyorum.
Sana hiç seni vermediğim için üşüyorum.
Dün rüyamda bir ateş gördüm.
En değerli neyiniz varsa atın onu ateşe dediler
Ve ben seni attım...
KİTAP İZLERİ
Esir Şehrin İnsanları
Kemal Tahir
Kemal Tahir’in İşgal İstanbul’unda Parçalanan Bir Ruhun Portresi Bir imparatorluk çökerken geride kalanların ruhunda açılan yaraları, bir ulusun en karanlık anlarında kendi kimliğini nasıl aradığını
İncelemeyi Oku
