Yalnızım, yürüyorum... Yalnızlığımdan mı yürüyorum, yürüyüdüğümden mi yalnızım bilmiyorum. Sokak başında çocuklar sanki bana bakıp gülüyor, kendimi düşünmeye başlıyorum. Acaba soytarı mı bendim yoksa kral mı? Bunun farketmeyeceğini kendime anlatmak istiyorum ama kendimden çok başkaları için yaşadığımı anlıyorum. Bir çavdar ekmeğinde buluyorum kendimi. Dışı alabildiğine sert,içi insanlar iyi yiyebilsin diye pamuksu. Sanırım incinmesin diye voktayı,düşünemiyorum ki onun bir limonu var. Sen kendine baksana,senin bir dilim limonun bile yok! Aşkın bile başkalarının iyiliğine. Ölüme her an hazır ol bir bar sandalyesi tekilliğinde.Bakalım kudretli barmen seni ne kadar düşünecek. Sonra tekrar kendime geliyorum ve çocukların gülüşünde barmenin beni sevmesini istediğim için benim onu sevmeyişimi buluyorum.... ]
KİTAP İZLERİ
Var mısın? Güçlü Bir Yaşam İçin Öneriler
Doğan Cüceloğlu
Doğan Cüceloğlu’nun Veda Sohbeti: "Var mısın?" Üzerine Bir Değerlendirme Her yazarın bir veda eseri vardır; bazen bilinçli bir son nokta, bazen ise kaderin beklenmedik bir
İncelemeyi Oku
