bir çocuk busesinde
kaybettik biz herşeyi
zemheriler girdi
suyun bile sızamadığı aramıza
sen yetim bıraktın kurulan hayalleri
yarım bıraktın arzuları
yorulmuş bir savaşçı gibiyim şimdi
çağlar ile yıpranan
göçebe kaldı bir yanım
yırtıldı beraber güldüğümüz resimlerimiz
adresler hep yanlış
telefonlarım cevapsız artık
bir pencere önünde beklemeler var
birde terk etmeyen hayaller şimdi
umutlar tükendi birer birer
yarınlar simsiyah
yıldızsız gece
güneşsiz sabah
beynimde patlayan binlerce silah
bu hasretlik
yanan yüreğimi gözyaşlarım bile söndüremiyor artık
odamın duvarları hâlâ sen dolu
sen dolu dörtyan
imkansız bu acıya dayanmam
isyan edip yumruklarımı sınıyorum
sensizliğin duvarlarında
uykuya hasret gözlerim
ah güzel kız birde sana...
ah benim gülüm birde sana...
