Doğangünde yoruldu,
Taşımaktan umutlarımı.
Bir haber uçururum dediğinden beri.
Vakti gelmedimi, bülbüllerin ötmesine?..
Güneş yoruldu...
Ümitler yoruldu...
Ben yoruldum artık...
Okyanuslara kattım da özlemi mi.
O bile taşıyamaz oldu...
Seni, bir annenin evladını sevdiği gibi sevdiğimden,
İçim senden yana telaşlarda kaldı.
Bir de deli özlemi saldın başıma,
Özledim sıcacık dostluğunu,
özledim seni...
KİTAP İZLERİ
Engereğin Gözü
Zülfü Livaneli
İktidarın Göz Kamaştıran Işığı ve Bir Hadımın Gözünden Saray Zülfü Livaneli’nin, okurunu XVII. yüzyıl Topkapı Sarayı'nın loş ve entrika dolu koridorlarına davet eden romanı "Engereğin
İncelemeyi Oku
