ay kırgın
güneş dost olduğunu söylüyor
dağ çiçeği kokusu getiriyor rüzgâr
yağmur damlaları ağlamaklı
bakın ve anlayın artık
her çocuk biraz yetim doğuyor bu topraklarda
mermi uçlarından umutsuzluk yağıyor üzerlerine
çocuk ruhlarında bombalar patlıyor
cam kırıkları saplanıyor düşlerine
kedere saplı yüzleri görüyor çocuk gözleri
bakın ve sezin artık
adları konar konmaz savaşı öğreniyor çocuk dilleri
tarihle yüzleştikleri an
kendi isminden ürküyor çocuk yürekleri
haritanın en hüzünlü yerinde
ürkeklik kadar cesaretide taşıyorlar bağırlarında
en saf,en yabani yerlerine masumiyeti serpiyorlar
yüksek rakımlarda voltaya duruyor umutları
avuçlarında dolaşıyor gülüşleri
bakın ve anlayın artık
her çocuk burda çocuk olmak
her çocuk burda çocuk kalmak istiyor
KİTAP İZLERİ
Öyle miymiş?
Şule Gürbüz
Şule Gürbüz’ün Zaman ve Anlam Arasındaki Yankısı Bir kitabı roman yapan nedir? Belirli bir olay örgüsü, gelişen karakterler, diyaloglar mı? Şule Gürbüz’ün “Öyle miymiş?” adlı
İncelemeyi Oku
