Çirkindir gerçeğin yüzü dokunurken tene parmak ucuyla
Arar açlığını ilk randevusunda aşkın
Ve böyle buluşur zehir ve şifa
Birbirine ait olan iki ruhta
Secdedeki sevdanın en günahkarıdır beden
Pahalıdır pabucu ruha dokunurken
Gecenin en büyük iştahıdır oysa zehir
Dudağına dokunandır şifa
Şevişirken
Kimseler bilmeden
Dizginle beni susuzken
Bana ait olmayan vicdan
Savaşıdır mahrumiyetimin
Şifaya koşan yalnızlıktan
Aşka ait cunta düşürürken hayayı
Sende zehri tükür hiç yoktan……………….
KİTAP İZLERİ
Öyle miymiş?
Şule Gürbüz
Şule Gürbüz’ün Zaman ve Anlam Arasındaki Yankısı Bir kitabı roman yapan nedir? Belirli bir olay örgüsü, gelişen karakterler, diyaloglar mı? Şule Gürbüz’ün “Öyle miymiş?” adlı
İncelemeyi Oku
