ZOR KABULLENİRİZ

Düşmanlar uzmanlaştıkça,
Dostlar, kendilerini yenilemezler;
Aynı kalıp, körelmekte bakışlarında…
Ustalığımız da,
Donmakta, gelişen hileler karşısında;
Kelepir oluvermekteyiz, pîr konuştukça.
Ve ne yazık ki,
Dün, sanki dün değil;
Bugün ise, kendimizi kandırıyoruz;
Yarın da, sanki bizim değildir...
Çağdaş olalım derken, bağdaş kuruyoruz;
Kandırılıyoruz, ustalık havasını atarken…
Gülücüklere bakıp;
Düşmanımızı dost belliyoruz safça…
Aman canım sen de, deyip;
Bana ne, dost- düşmanı tanımaktan;
Zevk alamıyorum böyle yaşamaktan!
Dost bırakmayız böylece çevremizde;
Sonra boşuna dost arar gözlerimiz,
Dalar bir noktaya uzaktan!..
Usta edasıyla, ustaca tüketiriz dostluklarımızı,
Zor kabulleniriz, usta olmadığımızı…
Zordur işimiz, gerçekten zor!..
Gel de bu zorluğu bana sor.

M.Nazım Güler-22.01.2012