Hikayeleri severim, heyecaný gerçek olanlarý. Dramlar içimi parçalar, bu yüzden mümkün olduðunca uzak durmak tercihim olur. Aðlak yapým dolayýsýyla belki, yeter diyemeden acýlarýn tümünü özümserim. Bu sebeple bir koruma çemberi otomatik devreye girer. Ýyi ki, diðer türlü dayanýlmaz olurdu yaþamak.

Hikayeler kiþiye dair, herkese göre farklýlar. Anlatýcý için , bir sonraki aktaran için, eklentileriyle, yorumlarýyla farklý olur. Herkesin hikayesi var, bazen de anlataný. Bazen kelimesini incitici bulmuþumdur, ayrýþtýrýcý olduðundan. Fakat, bazen...
Hayatýn anlamý bu olmalý. Hepimizi elekten geçirip ayýrmak. Zor kabullendiðim bir durum. Ne olursa olsun, nefes var. Genetik sapma olmadýðý sürece birbirimizden farkýmýz olmadýðýna inanýrým. Ýnsan olarak. Hani eðitim, edep filana girmeden önce.

Ýlk cümleden sonuncusuna kadar bakýyorum da, kendimi anlatýyormuþum gibi olmuþ meðer. Acýnasý bir durum. Niyetim bu deðildi. Günlük iþte. Sohbet karþýlýklý olsa da sen suskunsun günlüðüm. Cevap verebilsen , ne tartýþýrdýk ama. Küsmeden, alýnganlýk etmeden heyecanla atýþýrdýk. Mümkün olabilseydi keþke. Medenice. Kavgasýz. Etrafýmda olanlara bakýyorum; dayanamýyoruz farklý düþüncelere, fikirlere. Anlamak için çabalamýyoruz. Kabul etmek zorunda olmadýðýmýzý unutuyoruz. Unutuyor muyuz, görmezden mi geliyoruz, yoksa kendi doðrumuzu kabul ettirme peþinde miyiz?..

Günlüðüm, bir süredir tek bir kelimeye takýlýyorum: bilmiyorum. Bilmekten ziyade, anlaþýlýr derecede gerçek, dürüst, cesur bir þeyler kaldýðýndan þüphe duymaktayým. Bu yüzden, bilmiyorum. Geleceði merak etmekten bahsetmiyorum, bir gelecek var mý diye sorgulamaktan kendimi alamýyorum. Ýþte böyle. Ben anlattým, sýra sende. Bakma sen son noktayý koymuþ gibi yazdýðýma, korkuyorum. Öyle böyle bir can korkusu deðil benimkisi, farklý bir þey, anlatýlmaz. Kelimeler yok anlatacak, ifadeler yetersiz.

eylül