DÝLLERDE BÝR ÞARKI GÖKYÜZÜNÜN SAÐNAÐIYIM
Ýçimdeki korkularýmý esen rüzgarlara býraktým,
Coþtum bir ýrmak misali sýðmadým yataðýma hiç durmaksýzýn aktým,
Her gece yýldýzlara kurduðum hayallerimi nasýl hayata geçireceðimi anlattým,
Dost bildiklerimden yediðim vurgun oldu bana en çok koyan.

Yüreðime aðýrlýk olduðuna inandýðým acýlarýmý küle çevirmesi için üzerine bir kibrit çaktým,
Bir el salladým karanlýk mazime sýkýca tutundum hayata düþtüðüm yerden yeniden kalktým,
Dostluðun kýymetini bilmeyenlere bütün kapýlarýmý kapattým,
Güvenip sýr verdiklerim oldu beni yüreðimin orta yerinden yaralayan.

Emrettim gözlerime hiç durmadan rüzgarda savrulan küllerimin arkasýndan baktým,
Yazdýðým her satýrýma beni bir hamur misali yoðuran acýlarýmý anlattým,
Hayatýma yön veren yüzümdeki hüzünü sonlandýrmasýný istediðim o beyaz sayfayý açtým,
El verip kol kaptýrdýklarým oldu kurduðum küçük dünyamda yeþerttiðim hayallerime kýyan.

Kadir kýymet bilmeyen menfaatçi insanlara kalp kapýmý kapattým,
En büyük acýlarýmý dost görünüp sýrtýmdan vuranlarýn yanýnda tattým,
Her yüzüme güleni kendim gibi sanmakla hayatýmýn hatasýný yaptým,
Bir tek gök yüzü oldu yüreðimin sesine kulak verip dilimden dökülen mýsralarýmý duyan.