Uyan efkar
Sabahýn renginde bir tuhaflýk var
Gözünü aç da bir bak, neler oluyor
Neyi anlatmak istiyor gürleyen gök
Gönlünde keder, aklýnda çokça yarýn var
Biri selam göderiyor maviye
Diðerinin baþý düþmüþ önüne
Ýyiye de, kötüye de, doðruya da, yanlýþa da
Kafa sallýyor, alkýþ tutuyor duyduðu her söze
Hatta beyaz bulutlarýna dert yanýyor semanýn
Derin bir nefesle üflüyor geceyi uzaða
Sanki karanlýðý yaratan gece
Ay küsmüþ doðmaktan vazgeçmiþse
Kapkara bulutlar kuþatmýþsa göðü
Hatta yýldýzlarý tehdit etmiþse þimþek
Ne yapsýn çaresiz gece?..Bilse ki aydýnlýk bir metre ötede
Uzanýp tutacak elleri parlayan güneþi
Üzülüyor insan yaþlanmýþ, eskimiþ hayatlarý
Ne varsa elde, bohçalayýp atýyorlar sandýða...

Bugün ayýn kaçý efkar
Hangi gün iþaretlenmiþ takvimde?
Antik çaðdan kurtarmýþ mý zaman kendini
Bir yudum su içse ve derin bir nefes çekse içine insan
Ve aklýný toplayýp eðriyi-doðruyu görse
Biri çýkýp ilk þakasýný armaðan eder mi hayata?
Kim bilir dehlize atýlýr karanlýðýn zulmü
Kýtlýk kalkar fikir ve zikirde ve bir gök iner yere
Bastýðýn toprak, yemyeþil orman olur
Ýyilerle kötüleri harmanlayýp bir torbada
Kurasýný çeker o zaman uzun yolun yolcusu
Alkýþ tutan zamane insanýnýn ellerinde nasýr!..

Rukiye Çelik
22.Ocak 2024