bir sen kaldın sevişime vefalı küçük ada.
ne zaman seni çekse canım
ne zaman istesem kavuşmayı ordasın.

akşamüstü Gazibeğendi den “o zamanların” seyrine geldim.
dök boşalt hangi köşende hangi anım varsa
aşkı unuttum aşkı anlat bana,
bir zamanlar içinde yaşayan
sevgiliden,
yaşadığım o güzel sevgiden, anlat.

antika sevdamı,
telaşımı, aşkımı, korkularımı
müze gibi tenhalarında saklarsın
yalnızlığımı bir zamanlar bende gezdirmeye
yeniden o günleri yaşamaya geldim.

işte ilk öpüştüğümüz o sokak
on yedi yaşında genç kız ruhum, yalnızlığım bak!
en çok on yedi yaşımı
en çok bu sokağı sevdim.

deniz kokusu, rüzgarın koynunda geldi
gördüm ki o iki sevgili hiç ayrılmadı
hasret can evimden vurdu,
sevdiğimi son gördüğüm o yolda...


ada sokaklarında yana yakıla isyan ettim
“Kaderim”
bir daha ellerini hiç tutamadım sevgilim...

Elçin ORHAN
21/03/2004