Bu Dünyadaki aşklar Rabb’e Aşkın aynadaki parlak yüzüdür...Gerçeği ise sırrında saklıdır...
Bir aşk, Rabb’e götürmüyorsa aşk değildir!...Sadece şehvetin esiridir...
Öyle aşık olmalı ki insan görmediğinde bile hissetmeli ruhunda O’nu...
Bu aşk gerçek aşktır!...
Bu aşk asıl aşktır!..
Bu aşk sonsuz aşktır!...
O’nun nur cemalini görmeyi istemeden, aşık olunabilir mi?...
Deli denilmeden delicesine sevilebilir mi?...
Mecnun’u çöllerde dolaştıran Leyla’nın aşkı mıdır?...
Yoksa Leyla’yı görünce tanımayan, aşk diye deli divane olan Mecnun kimi sevmiştir?..
Yarattığı çirkini de güzeli de sevip “kulum” diyerek rızıklandıran, hainlerin cezası için sabredip düzelmesini bekleyen Es-Sâbur’u belki de...
Doksandokuz ismin Sahibini!...
Her isminden her kuluna damla damla verip güzelliklerini sergileyen O Sanatçı’yı!...
Eyyyyyyyyyyyyyyyyy!....
Eyyyyyyyyyyy!..
Eyyyyyyyyyyyyy!...Ey Rabbim!...Sahibim!...Yarattığın herşeye aşığım!...
Çünkü Senden geldi, Sen lutfettin, Sen biçimlendirdin....Sen “Ol” dedin!...
Sonsuz Rıza’na ulaştır biz aciz varlıklarını!
Yalnız bırakma bizi Mahşer kalabalığında!...
Çıplak bırakma öz yurdumuzda!...
Affınla çiçeklensin yüreklerimiz...
Baharını yaşat bize Cennettin...
Büyük Allah’ım!...Yücem!...Öğretenim!...