Karlı bir kış gecesinde
El ele yürümek isterdim seninle
Ellerin ısıtsın ellerimi
Gözlerim seyretsin mavi gözlerini
Sonunda kavuştum sana
Yürüyorduk ıssız bir sokakta
Hafif bir kar vardı
Karanlık her yeri kaplamıştı
Dalmıştım mavi gözlerine
Denizin maviliğine dalar gibi
Ellerim de ulaşmıştı ellerine
Gözlerinden okuyordum beni sevdiğini
Uyandığımda rüyamdan
İnanamadım baştan
Mavişim, keşke gerçek olsaydı
Tanrı, seni bana yazsaydı...
Bir süre sonra hatırladım ki
İkimiz de başkalarına aidiz
Ama öyle kaptırmışım ki
Her hayalimde birleşiriz...
KİTAP İZLERİ
ZEYTİNDAĞI
Falih Rıfkı Atay
Bir İmparatorluğun Veda Mektubu: Falih Rıfkı Atay'dan Zeytindağı Her milletin tarihinde, hatırlamaktan kaçındığı, üzerine bir sessizlik perdesi çekmeyi yeğlediği dönemler vardır. Bizim için Osmanlı İmparatorluğu'nun
İncelemeyi Oku
