En son ne zaman bir þeyi gerçekten istediðinizi hissettiniz?

Bir þeyi isteyebilmek epey zor bir mesele..en azýndan benim için. Çocukken her þeyi isterdim. Vitrinde bir þey görür, onun hayaliyle geceleri uykuya dalardým. Bir köpeðim olsun ister, onu gezdirdiðimi düþlerdim. Bir þeyi istediðim zaman bütün hücrelerimde bu arzuyu kuvvetlice hissederdim. O zamanlar gerçekten istemenin, bir þeyi, bir þeyleri arzu etmenin nasýl bir þey olduðunu bilirdim. Ne zaman istemekten vazgeçtim hatýrlayamýyorum. Uzun yýllar boyu “istemek, isteyebilmek” meziyetini yitirmiþtim. Bu süre içinde hep düþünürdüm: Karþýma þu anda bir cin çýksa ve “Dile benden ne dilerse!” dese ne dilerdim diye. Ýnanýrmýsýnýz, düþünmüþ, düþünmüþ…düþünmüþ..ve bulamamýþtým!

Ýnsan bir þeyi isterse, istemenin gücüyle ona sahip olacaðýna çok inanýrým. Ýsteyince sahip olacaðýný bilmek, ama isteyememek çok ironik, deðil mi?

Ama þeytanýn bacaðýný kýrdým nihayet. Yaklaþýk beþ ay önce yeniden bir þeyi istediðimi hissettim. Bir sabah kalktým ve unutmuþ olduðumu sandýðým bu hissi yeniden yaþadýðýmý gördüm. Gece gözlerimi kaparken yeniden hayal kurmaya baþlamýþtým. Ne mi istiyordum? Kitap yazmaya baþlamýþtým ve tek isteðim yazdýklarýmýn basýlýp yayýnlanmasýydý.

Bu isteði de yitirmekten korktum önce. Ya ertesi sabah kalktýðýmda bunu da istemediðimi hissedersem, bu arzu da saman alevi gibi söner giderse ne olacaktý? Öyle olmadý.. Her gün bu heyecanla yataktan kalktým, bu arzuyla sayfa sayfa kitabýmý tamamladým. Öyle çok istedim ki, yayýnlanmama ihtimalini düþünmedim bile. Hayatýnda hiçbir yazar tanýmamýþ, yayýnevi görmemiþ, kitap basýlmasýna dair en ufak bir fikri olmamýþ biri olmama raðmen istemenin verdiði güçle hayalimin gerçekleþeceðine emin oldum.

Kitabý bitirdiðimi düþündüðümde yayýnevi arayýþýna giriþtim. Saatlerimi internette yayýnevi adresleri almakla, onlara kitabýmý anlatan elektronik postalar göndermekle, web sitelerine ulaþabildiðim yazarlara “genç yazarlara yol göstermelerini” rica eden iletiler göndermekle geçirdim. Kitap yayýnlatma sürecinin zor bir süreç olduðunu anlatan sayýsýz hikaye dinledim. Bana aylarca belki de yýllarca bekleyebileceðime dair umut kýran uyarýlarda bulunanlar oldu. Ben istiyordum, yazdýklarýmýn bir kitap haline gelip kitapçý raflarýnda durduðunu hayal ediyor, tanýdýðým ve tanýmadýðým yüzlercesi tarafýndan okunmasýný arzuluyordum. Bir an bile bunlarýn gerçekleþmeme ihtimalini düþünmedim.

***
Bugün 14 Kasým 2006. Yaklaþýk on gün önce kitabým basýldý, yayýnlandý ve kitap evlerinin raflarýnda yerini aldý. Bazen kitabýmý elime alýyorum ve bunun bir rüya olmadýðýný kendime hatýrlatmak için ona uzun uzun bakýyorum. Eðer bir þeyi gerçekten isteyebilirseniz, hayal eder ve henüz gerçekleþmeden gerçekleþmiþ gibi zihninizde olaylarý imgeleyip, bunu bedeninizin her hücresinde hissederseniz istediðiniz þeyin gerçekleþmeme ihtimali hiç kalmaz.

Hayallerinizi asla býrakmayýn ve sizi mutlu edeceðini bildiðiniz þeyin peþinde koþun.