Bir dabbedir hayat, “nereden, ne zaman” çýkacaðý belli olmayan çizgili bakýþlarda. Karanlýktan çýkýþý bekleyerek, karanlýðýn üzerine çöken alaca hasretlerin endiþelerinde yaþayarak, ölmelere gidiþleri bilememek ve bilmemek.

“Unuttum bilineni bilmelerim kayboldu
Sakýncalý düþlerin peþinde periþen
Hatýralar inledikçe aklým gidip geliyor
Sýnýrý yok bir uçurum kenarýnda.”     

Yargýlarýmýzdan kurtulamadýðýmýz benlik tartýsýzlýðýmýzda haklýlýk payýmýzý egomuza yükleyip yürümeyi kendimize þiar edineli, yaratýlýþ gayemizi de unuttuk. “Ýnsan nedir?” sorusunun cevabýný bulamadan geçip gidiyoruz, geçitsizlik güzergâhýnda. Kendimize has tavýrlarýmýzý sürümceler de býrakýp býraktýklarýmýz ardýndan keþke-leri ekleyerek, yaþanýr kýlmaya çalýþtýðýmýz hayatýmýzý sürgünlere çýkardýk gelmezlerde.

“Kördüðümdür gezindiðim duygular
Kýrýlan eðrilen yollar
Düþüncelere baþýmý yaslar
Yanardöner bir afettir yaþananlar.”
Geçmiþe sakladýðýmýz hatýlarýmýzýn, geleceðe ayna gibi yansýyabileceðini düþünmeden yaþadýk ve yaþamaya devam ediyoruz. Bir gaflettir gidiyor, anlayýþsýzlýklar sarým sarým hayallerimizde. Hayat bir denklem desteksiz ve doðrulara hasret bir yol üzerinde. Yolsuzluk aklýmýzýn çýkmaz duraklarýnda, nereye gittiði bilinmeyen bir zamanýn zamansýzlýðýnda.

Sesleri çýkmayanlarýn eziliþlerini yakalayýp yaka-paça demir parmaklýklar arkasýna atýldýðý endiþeler var, bekleyenleri “beklenen beklenmezliklerde.” Tahayyül edilemeyen hoþgörüsüzlük dillerde, dile özgü -özümseniþlerle ses olup sesten ötelere yerleþip yetiþebilmek için, sýra- dýþý hayallere sýðýntý olan varlýk sonrasý var olan. Varlýðý yokluðun, varsýzlýðýna varmýþ gibi göstererek halsiz ve fütursuz bir bakýþla bakmak baka kalmak.

“Can heveste daralýyor
Daraldýkça kapýlarý taralýyor
Tasalarla geçen zamanýn aynasýnda
Ýsli puslu aranýyor.”

Delilik derecesine gelen çýlgýn anlayýþlarýn tutarsýzlýðýnda, tutsak bir kalbin iç çekiþlerinde “sürüngen misali” misalsiz. Garip hayallerin peþinde koþarak tükettiðimiz hayatýmýzý, hayat olmaktan çýkararak hasta ve bezgin bir hayatýn biçimsizliðinden kurtulmalýyýz.
Bir dabbedir korkularýn gizlere sýðýndýðý, ille de makber haykýrýþlarýnda sessizliði topraksýz gömerek yere göðe and içerek sizleri sarf etmeye cüret edecek kadar, bencillikle geçen günlerin akibeti dünyanýn bizleri terk ediþiyle sonuçlanacaktýr.
Bir dünya istiyorum bile diyemiyorum artýk!<
Dile getirmek ve kelimeleri askýya alarak, dilime sürgü çekmek istiyorum.
Geleceðe dayalý hayallerin ýþýðýný açmak için,
ARTIK YOLA KOYULUYORUM.