Þimdiye kadar onlarca söz söylenmiþtir Leyla ve Mecnun için. Anlatýlan her farklý hikâye onlarý sonsuz birlikteliðe götürmüþtür.

Lakin artýk,
birlikte olmak zamaný deðildir.

Leyla ne sanýlan Leyla’dýr
Ne Mecnun o, bildiðimiz Mecnun…

Mecnun sýkýlýr gider
Leyla üzülür
Aþkýnýn peþinden koþar Leyla
Mecnun kaybolur

Tepeye çýkar daða taþa aþkýný haykýrýr Leyla
Aðlar durur
Mecnun gelmez

Yaþamda yeni duygular tadan Mecnun
Her yeni hissine âþýk olmaktadýr;
Her sabah güneþe gülümseyerek uyanýr
Çiçeði dalýndan koparmaya kýyamaz,
Leyla'sý için,
Okþar onu ve göðe bir öpücük gönderir
Gezdiði her ovada, gördüðü her yüzde
sevgiyle bakar Tanrý’nýn yarattýðýna
Duygularýný avuçlayýp sonsuzluða hükmetmek ister Mecnun
Leyla'sý olursa;
Özgür olamayacaktýr

Bu kez tam tersi olur ve Leyla çöllere düþer
Yaþam ona güzel gelmemektedir;
Ne kadar haykýrdýysa da Mecnun gelmemiþtir
Onsuz yaþamýn anlamý yoktur
O olmadan sonsuzluða hükmedemez
O, aþký kadar özgürdür

Kendini madde dünyasýndan soyutlar Leyla;
Mecnun’u aramaktan vazgeçer

Bundan böyle yalnýzca ruhunu yaþatacaktýr
Sevilen ile bir diðer dünyada buluþacaktýr


Gün olur duygularý içinde kavrulan Mecnun’a hayat dar gelir
Yoksun olduðu his kalmamýþtýr yeryüzünde
Yalnýzlýk canýný sýkar,
Anlamsýzlýklar içinde döner durur
Aþk, Leyla’sýndadýr
Artýk hiçbir yeni doðan gün güzel gelmez
Günler Leyla’sý ile doðmalýdýr,
Her güzelliðe onunla ayný gözden bakmalýdýr
Mutluluða onun dudaklarýnda ulaþmalýdýr

Leyla’yý aramaya koyulur Mecnun

Leyla ve Mecnun karþý karþýya gelir
Mecnun Leyla’sýna koþar
Leyla ise çölün ortasýnda diz çöker ve ruhlarýnýn kavuþmasýný bekler
Mecnun bundan böyle Leyla'sý için yabancýdýr soyut dünyada

“Mecnun benim içimdedir,” der Leyla
“Sen kimsin?”
Leyla tanýmaz sevdiðini
Kendini sonsuzluða teslim eder;
Orada kavuþacaktýr Mecnun’una

Seven ve sevilen bir olmuþlardýr
Ruhlar birbirine kenetlenir çölün ortasýnda
Tek vücut olur Leyla ve Mecnun
Bundan böyle ayrýlmayacaklardýr;
Söz vermiþlerdir birbirlerine göðe yükselirken…

Mecnun baðýrýr
Duyuramaz sesini
Leyla’sýna kavuþmak için geç kalmýþtýr,
Yalvarýr o eskiden doðuþuna gülümsediði güneþe, aya, yeryüzüne.

Mecnun da þimdi ölmüþtür,
Lakin ilahi aþk yerini bulmuþtur.