Ýstanbul

Aðzýmýn içinde bir gül, gülün içinde bir tül
Tülün içinde sen, senin yarýn, benim yarým.
Sevda desen, yürek desen, desen aþk
Desenlerin düþse yare
Yarim gider hayale

Yanmýþým viran olmuþum
Ok gelmiþ ciðerimden geçmiþ
Düþ gelmiþ yüreðimde bilenmiþ
Hüzün gelmiþ baþucuma çömelmiþ
Sen gelmiþsin
Geliþin bir bayram yeri düðün alayý
Kahýr günü uzak sevda desen ýrak

Lakin yaþamýþým
Umuduma bel baðlamýþým
Ýlle de bir gurbet türküsü tutturmuþum
Ýçim kanamýþ bulutlanmýþ
Yüzüm yanmýþ yaralanmýþ
Sen koyup beni gitmiþsin
Sen düþüp yollara yitmiþsin, ýrak

Aðzýmýn içinde bir gül yetiþir
Aðzým gül kokar
Yüreðimin içinde bir düþ yatar, yüreðim büyür
Günler geçer yýllar geçer
Düþe kalka bir ömür geçer
Sevda desen yalan
Düþman desen yalan
Desenlerin ortasýnda bir kara býçak
Kara topraktan yana durur
Gelir sol yanýmý vurur
Umudu karaya baðlar
…
Tarih bir yaz yazar
Yazý içinde sen yazar
Demir bilek burulur kör býçak bilenir
Düþman düþer her yana
Tohumlarý çoðala/kuruya


Dayanýr kardeþim gülüm
Gülümün hüznü düþüm


AÞKA ve SANA                    Düþge.