Biz seninleyken
Sen ve ben
Ayný noktada ayný sahnede erimekteyken sevgilim

Fark ettin mi bilmem aslýnda ne kadar iki, bir o kadar tek olduðumuzu
Bilindik sözlerden öteye geçmeyen diyaloglarýmýz
Aslýnda çok þey yaþamýþçasýna sarýlýp kalmamýz
Eski aþklarýmýz gibi, hala aþka inandýðýmýz günlerdeki gibi…

Özlemini duyabileceðimiz eski bir sevginin tüm ezberlenmiþliðiyle sardýk sabahlarý tenimize.

Oysa yeniden ayný hikâyeyi okumak yerine,
Yazmaktý düþlediðim
Bir yenisini
Yepyeni bir Ýstanbul sabahýnda…

Çok tanýdýk gelen aslýnda yepyeni senle,
Ya da adýna ben dediðim bir çift gözle birlikte akýp gidebilirdik rüzgar ile denize
Karýþýrdýk, bekleyenleri unuturcasýna…

Seni ve beni bekleyen
Adýna sorumluluk dedikleri yüklenmiþlikleri
Arayanlarý, kâðýtlarý, zarflarý, sonu gelmeyen hatýrlatmalarý

Sadece yuvarlanarak geçirebilirdik günü
Su içerek, gülerek, keþfederek geceler boyuna aradýðýmýz her kokuyu.


Ayný koltukta yeniden, yeniden oturabilirdik seninle
Yeniden anlatýrdýk eskimizi,
Kendimizin ezberleyip diðerinin hiç bilmediði geçmiþimizi
Sil baþtan deðiþtirerek, sevdirerek, unutarak anlatýrdýk her anýyý…
Olduðundan çok, olmasýný istediðimiz gibi.

Ya da senin seveceðin dilde yeniden yazmalýyým kendi özgeçmiþimi
Yeni bir ben yaratmalýydým eskimiþ küllerden
Yeni bir ben çýkmalýydý unuttuðum o düþlerden.

Düþleri yere sermeliydik bir gecede
Üzerinde denemeliydik her yeni öpüþü

Ya da ýþýklarý beklemeliydik yeniden seviþebilmek için.
Yeniden görmek, yeniden öpmek, yeniden istemek için.

Sonra sabahýn en serininde sarmalýydýn beni
Sanki hiç görmemiþ
Sanki hiç sevmemiþçesine, uzak þehirlerde.

Sesini susturmalýydý kuþlar,
Sesimi susturmalýydý her bir öpüþün

Pencereler açýldýkça, biz kapanmalýydýk
Daha derine, daha derine.
Hiç sýkýlmamalýydýk yatakta kalmaktan
Acýktýkça doymalýydýk ikimiz de…

Saatimi unuttuðum yerde unutmalýydým adýmý,
Dans ettiðimiz yerde bir gece önce.
Yabancýlýðýmýza inat, isimleri býraktýðým yerde
Ýsimleri, sýfatlarý, kimliklerimiz gibi bir sürü mesafeyi, aramýzdaki.

Unutmadan yeniden olunmaz sevgilim
Her hücreni, her noktasýnda silmelisin izlerini teninin

Düþlerimiz için vazgeçmeliyiz eskilerden.
Yarýn için býrakmalýyýz, geçmiþin elini.
Yataðýmýza girmemeli kiminle seviþtiðimizin ismi

Oysa sen býrakmadýn hiç birini
Ýltifatlara gerek yokken inceledin tenimi

Sabahlara kalmadan aydýnlattýn geceyi
Aþk sözcükleriyle âþýk olunmazken
Doldurmaya çalýþtýn sesindeki yabancýlýðý
Ýçinde yaþamadýðýn tümcelerle.

Býrakmaya hazýr gelmiþtim
Belliydi her halimden

Benim için deðeri olan her çizgiyi, her temasý sindirmeye hazýrdým birlikte

Ama sen býrakmadýn
Israrla söyledin adýmý
Israrla söylettin ardýmý


Duymak istediðin her þeyi söylememek için buradaydým oysa ben
Gecelik iltifatlar, hazýrlýksýz neþeler,
Sanki geri kalan her günü yaþayacakmýþçasýna
Sanki hep yan yana kalacakmýþçasýna

Sadece bakmak yeterliydi oysa

Biraz derine, içimde sakladýðým
Biraz gözlerime, beni bulacaðýn

Kendi yalnýzlýðýný fark etmemem içindi belki
Aslýnda çok kiþiymiþ gibi konuþman

Ve sorman bana kendini, yaþadýklarýnýn tarifini
Aslýnda hepsi tarifsizlikten biliyorum
Aslýnda hepsi yalnýzlýktan

Bir baþkasý olamamak
Bir yerlerde duramamak

Týpký imkânsýzlýðý gibi

Ayný geceden ayný sabaha uyanmanýn
……
………………….



31.agustos 2007

Saat sabah 04.21