Hemen þuracýkta, bir kaya dibine uzanmýþ ve seyre dalmýþken yýldýzlarý, beni düþlerimden alan, bir ses idi.. sanki duyulan,
Evet, evet eminim,
Ýþte yine o!
Öfke içinde söyle baðýran;
On üçüncünüz ben miyim? ki,
Kaçarsýnýz benden!
Haydi, çýkýn artýk ortaya,
August,october ya da, her kimseniz,
Ya sen!
Nerelerdesin, ey çobanlar tanrýsý yüce Pan ?

***
Korkuyordu þüphesiz,
Sesin sahibi; ancak,
Olsa, olsa kendi vehminin gecesinden!

***

Ve sayýklýyordu, elbette, kendince,
Çaresiz, anlaþýlan…
Oysa hani zamandýr,
Bu ormanda
Yaþamaz iken þu tanrýlar…

***

Yatýþýr mý? Acaba, korkusu,
Okunsa, kendisine Fuzuli’den,
Korkularým; olaný bulmasý iþtigal-i fuzuliden.


***


Diyorum ki birde denesem mi? ki Nedim’i,
Sonra kendimce þöyle diyorum;
Boþ ver, olma bu hevesinin nadimi!

***

Heyulasý, zinhar, hoþlanýrmýþ iþitmekten;
Ancak, arada olursa bir benzerlik; Octavius yada Virgillius’tan
Ýþte yukarýda yapýlan, Faust’tan bir telmihti sana
Garabete bakýp ta sanma bir,uyuklama hali geldi bana.

Aydýn AKDENÝZ