Korkularýmla baþa çýkmak içindi
Teslim olmadan yenik düþmeden
Umrunda olmaz bilirim
Nerde, kimde gördüm
Aþýrý ilgiyi yada beklenilen sevgiyi
Kalbim þimdi hasretini çekmekte
Yanýmda yoksun iþte
Korkular sarar her yanýmý

Yüreðime kelepçelenen yüreðin
Yokluðunda korkular dolar içime
Dýþarýda ruhum tutuklu
Sözlerim çarptýrýlýr
Demir parmaklýklar ardýnda
Bir gardiyan sesi
Sürgünüm þimdi
Müebet kararým
Giyotinler hazýrlandý artýk
Belki bir gece yarýsý
Karanlýklar gelir üstüme
Ýnfaz kararým verilir
Belki çekindiðimden
Yada korkum sensizlikten
Gel yanýma uzaklarda kalma...

Þikayetim sanadýr, sanadýr kaderim
Tutuklayýp birde çelme attýn þimdi
Yuvarlanýrken baþ üstü düþerim
Davasýz geçmeyecek elbette
Belki bir daha uðramayacaðým
Aydýnlýk bir sokaða
Ýçeride karanlýklar içinde
Kalan umudum yine sensin
Ýhanete uðrarken bile
Teselli etmen yeterli
Nasýlsa burda unutursun
Günü gelir bende giderim

Tutukluyum þimdi beklerken öylece
Belki gelirsin görüþ günlerime
Düþtüm demir parmaklýklar ardýna
Periþan, aç, susuz kaldýðým halde
Ve attýðým çýðlýklar içinse
Bilmem nasýl yakarýrým
Sonsuzluðun sahibine
Yok artýk geri dönüþün
Bu kör kuyulardan korkarým
Ben nerdeyim nerde...

Yüreðim acýya alýþtý artýk
Bitmek bilmeyen suçlarla sorgulanýrken
Ve ihanetin çýkardýðý ilk kývýlcýmla
Yüreðim tümüyle yanarken
Gizli yaralarýmý kendime saklarken
Tümüyle kül olmuþ bedenim
Ne bekleyen var nede beklenenim var artýk
Kendime mesken ettim geceleri
Geri dönemem bir daha
Korkarým bir daha asla yaþayamam
Baþbaþa býrakýn beni korkularýmla
Yüreðime kelepçelenmiþ yüreðin...!

MEHMET SAKÝ PASA