SESSÝZCE ÇEKÝLÝYORUM HAYATTAN

Hüzünlü bir güne kalkýyorum bu gün
Yüzümü hasretlerle yýkayýp
Kederleri üzerime giyip
Çýkýyorum beni bekleyen umutsuzluklara.

Yürüdüðüm karanlýk bir caddede
Göremediðim hoþ bayanlarla,
Oturuyorum hayalsizliklerin mekanýna.
Soluklandýðým havanýn büyüsünde
Kaybediyorum çocuk olmayý.
Göz göz olmuþ caddelere
Düþen yaðmur taneleriyle birlikte
Bir çocuðun oyuncaðýný kaybediþi gibi
Kaybediyorum ardýmda kalan
Umutsuz hayatlarý...

Boþverdim artýk sevinmeyi
Aldýrmýyorum artýk
Yüzüme inatmýþcasýna gibi çarpan
Korkularýma.
Bakmaz oldum artýk
Gülümseyen bir çift göze.
Düþünmez oldum hayat savaþýný
Ruhumu umutsuzluklar denizinde
Yüzdürürken...

Sonuç buydu benim için
Kaybettiklerime aðlamaktý
Hüzünlerimden kurduðum bir masa da
Kederleri içe içe
Tükeniyorum yavaþ yavaþ.
Kýsýlan gözlerime inat.
Görmek istiyorum bir güzeli
Hoþluðunda hayatý bulmayý.
Týlsýmlý sözlerinde
Usul usul ölüme gitmeyi istiyorum.

Yaþlarýmdan kurduðum bir hayalde
Tükenen saniyelerle
Gidiyorum bilmediðim bir diyara
Hüzünlü bir güne kalkan bedenim
Umutsuz geceye kapýlýp
Kapatýyor kendisini hayata
Salýnan ruhumu
Ölümün kollarýna býrakýp
Bir hoþçakal ile seyir eylediðim dünyada
Bir güle güle son buluyorum
Sessiz ve usulca
Çekildiðim köþemde
Tutunduðum hayatý býrakarak...