Şiir > Toplumcu
nostaljik
Keşiş Dağında Erguvan Kokusu
Bir yanı yeşerir zeytin ağacı , / öbür yan kar altında çam ormanı
karamsar
Uykusuz
Renkli avuntularımı tek kişilik hücrelere hapsettiğimden beri / Süreklilikle flu bir İstanbul geçiyor
üzgün
Soma "Ya Mersiye
Soma sinede sancı Soma kemikte bıçak. / Acıyan yanımızın yangında talan hâli.
karışık
Dünya Bizimdir, Değil Çocukların
İçime dışımadan çok şey girer çocuk / İçin ışımadan senin, dinmez kara bahtımız
olumsuz
Perendebazlık Üzerine
Kapitalistten Daha Kapitalist / Yaşayıp; / Sistemi beğenmeyen,Yerden yere Çalanlar
üzgün
Canla Tartıldı Kömür
Bir avuç kömür çığlık alabildiğince talan. / Boğazdan düğümlenir heceler kelimeler.
nostaljik
Yoksul Sonbahar
Sirenlikten inme mavi bir çarşafla birlikte gelir narkozun / Bakmayacaklarını bilir bilmez döker
karamsar
Kömür
Kaç ocak söndürdün sen tükettin nice ömür. / Kara elmas dedikçe kararttın kandilleri.
karamsar
Bak Bakalım Arkadaş
Bak bakalım arkadaş, dünya nereye gider / İçinde dolu insan, Birbirine kin güder...
