Bir gün,
gözün gibi baktığın
bir gonca açmadan solar.
Ağlar kelebekler,
yüreğin kanar...
Birgün,
çekip gider yüreğinden sevdalı,
selâmsız, sabahsız.
Toz duman olur dünyan.
İçin acır,
sevdan ağlar...
Birgün,
unuttum sanırsın herşeyi.
Bahçende, sabrın çiçeği açar.
Düşlerinde ki, yaralı serçe
bütün gayretiyle,
uçmaya niyetlenir.
İlk hamlede öğrenir ki,
her yara iyileşmez,
açılmaz kırılan kanatlar.
Bükülür boynu,
umudu yanar...
