Birleşmiş teninde ay ile nur.
Adına demişler Aynur.
Tamam, ayın ay, nurun nur.
Lâkin, sendeki bu eda ile gamze,
Bu cilve, bu işve.
Sanki çöle yağan yağmur.
Bir bakışın, bir gülüşün,
Göreni on ikiden vurur.
İnsan ne mal mülk ister,
Ne rütbe ne gurur.
Ah Aynur!
Güzel bu kadar mı acımasız olur.
Ankara,23.05.2008
KİTAP İZLERİ
Esir Şehrin İnsanları
Kemal Tahir
Kemal Tahir’in İşgal İstanbul’unda Parçalanan Bir Ruhun Portresi Bir imparatorluk çökerken geride kalanların ruhunda açılan yaraları, bir ulusun en karanlık anlarında kendi kimliğini nasıl aradığını
İncelemeyi Oku
