Bir vakitler,
Akidemiz vardı.
Bizi nasıl da kendisine bağlardı.
Devran değişti,
Aklımızda adı kaldı.
Çocukluğumuzda tadı.
Anılarımız var renklerine bağlı.
Sarılı allı,
Limonlu, portakallı.
Şimdi payımıza düşen,
O günlerin yadı.
Bir başkaydı çocukluğumuzda,
Akide şekerinin tadı.
Ankara,24.03.2009 İ.K
KİTAP İZLERİ
Eşekli Kütüphaneci
Fakir Baykurt
Fakir Baykurt’un Vasiyeti: Kapadokya’da Bir Umut Destanı Bir yazarın son eseri, genellikle edebi bir vasiyetname niteliği taşır; kelimelerin ardında bir ömrün birikimi, son bir mesaj
İncelemeyi Oku
