Nostalji güzeldir.
Geçmiş güzel günleri hatırlamak,hatırladıklarımızla bazen sevinmek,
bazen hüzünlenmek...
İlk gazoz içişim,
Evimizde ilk yanan ampül,
İlk radyomuz,
İlk bisikletim,
İlk düşüşüm,
Şehre ilk gelişim,
Lokantaya ilk girişim,
Başka yemek bilmediğimden sanırım,yine kuru fasulye
yiyişim,
İstanbul'a ilk gidiş,
....
Hepsi güzeldi,şimdi andıkça sevindiğim,fazlasıyla hüzünlendiğim
şeyler.
Anmak,hatırlamak istemediğim şeyler de var.
Kardeşin kardeşe düşman olduğu o malum günler.
80 öncesi günler...
Terörün gençlere el attığı,onları kullandığı günler.
Dayak yememe,bir hafta gözlerim mosmor gezmeme rağmen bu pis oyunlara
bulaşmama mücadelem.
Şimdi öyle bir hava kokluyorum adeta.
Üniversiteler karıştırılmak isteniyor.
Devamında liseler.
Sokaklar...
Her yer karıştırılabilir.
Ajanlar,
Ajan provakatörler,
Şiddetten beslenenler her yerde cirit atıyor.
Gençler dikkat,sakın oyuna gelmeyin.
Size ''yürü'' diyenlere,
''Vur'' diyenlere,
''Arkandayız,korkma'' diyenlere kanmayın.
Onlar hep arkadadırlar,
Sahne gerisindedirler,
Sizi piyon olarak öne süren şahlardır,vezirlerdir onlar.
Siz aldanmazsanız onlar sap gibi ortada kalacaklardır,emin olun.
N olur bu defa,oyuna gelmeyin.
Bizim kuşak gelmişti bu oyuna,bedeli ağır oldu.
Siz bedel ödemeyin,
Bizlerin hem nostaljisi var anlatılacak, hem de hatırlamak dahi istemediğimiz
kötü günlerimiz.
İsterim ki sizlerin sadece nostaljisi olsun.
