Helak olmuş aşıkların anızı kaldı içimde
Hasad vakti biçildi dünyalık kıyametim diye
Büyüdü çağ yangınım çığ gibi büyüdüm de
İklimlerden menkıbeler düştü canımın yongasına
Tevhid aşkına tevessülken rubailere döküldüm
Neşide neşriyatına karınca kararınca gömüldüm
Mecruhum hak yolunda kaldım da mücrim
Mücrimim… müheyminsin… ben kirliyim sen nezihsin
Hallerine memluk olan benim sen efendiler efendisi
Muazzam ile aşıkların muarifesiyim marifede
Pesendide aşk ile dönerken kendi ekseninde
Pirler bile sana peyk-i pinhan olmayı dilerken
Aşkın ile nasıl tebah vü perişan olmayayım efendim!
Mehmet KELEBEK
