Tarihin kıyılarında,
Ne ümit kaybolur.
Ne bir,
Mutluluk.
Varlıkların,
Son durağı burası.
Sende katıl,
Dalgalara.
Ve bu sonsuzluk,
Girdabında kaybol.
Aklın,
Irmağı.
Alışkanlıkların karanlık,
Çölünde kurumasın.
Dünya duvarlarla,
Henüz bölünmeden.
Düşünceleri her,
Korkudan azat et.
İnsanlar ışığa,
Hayata.
Ve sonsuzluğa,
Düşman olmadan.
Izdıraplar taş olmuş,
Rüyalarım bir melek yaratır.
Ölümsüzlük binlerce,
Budalanın dudağında.
Serabın,
Büyüsü yok.
Vahada rüyasıdır,
Muhteşem suyun.
Gönlüm bir zindan degil,
Liman sadece.
Ve gece basar aniden,
Ölüm konuşur karanlıkta.
Davetkâr sesiyle,
Buyur dercesine koynuna.
Yedi iklim,
Beş kıta şahit olur.
Aşkın,
Sevdasına..
İRFAN KARABULUT
ClassicsaiR
KİTAP İZLERİ
Nohut Oda
Melisa Kesmez
Melisa Kesmez’in ‘Nohut Oda’sı: Eşyaların Hafızası ve Kalanların Kırılgan Yuvası Melisa Kesmez, üçüncü öykü kitabı "Nohut Oda"nın başında, Gaston Bachelard'dan çarpıcı bir alıntıya yer veriyor:
İncelemeyi Oku
