Neyim ben;
et,kemik,sinir, damar, deri, vesairden oluşan bir robot mu?
Nedir yöneten beni?
ukalalık ediyorum, tüm cüretimle benim diyorum, diyorum da inanmıyorum ki!
Zamanın hiç bir diliminde , aynı tutarlılığı gösteriyor muyum? Hayır.
Bir yıl önceki ben, bir ay önceki hatta bir saat önceki aynı kişi değil.
Dostluğa, arkadaşlığa, ticarete, siyasete bakış açım an be an değişiyor bu denli şizofren benliğim.
Özgürlükten bahsediyorum, seviyorum özgürlüğü ama ne kadar özgürüm?
Ülkemi yönetenleri ben seçemiyorum, seçilenler ülkemi değil beni, geleceğimi yönetiyorlar ve ben özgürlük türküleri dinliyorum pehhh..
Aykırıyım ama prangalı.
Pretesto ediyorum kendimce, aptal diktelerini gözüme sokan tv izlemiyorum uzuncadır, bukalemun köşe yazarlarını okumuyorum, güvenimi katlettiler, yalnızlığa ittiler ruhumu.
Anneme kızıyorum, babamla işbirliği yapıp bu dünyaya getirdiler beni ve öyle inandırdılar ki , beynimi yıkadılar ninnilerleriyle aynı hatayı yapıp , dünyaya iki robot da ben getirdim..
Affedin beni kızlarım, kardeşin kardeşe vurdulurduğu , cesetlerle beslenen leş kargalarının ortasındasınız, ve ne acıdır ki , sevgiden başka silahınız yok.
Şimdi mi uyandım? Hayır, hiç uyumadım ki, keşe uyuyabilseydim ve tüm bunların bir kabus olduğunu görseydim.
Uyanıkken gördüğüm gerçekler acıtıyor içimi. Sigara üzerine sigara yakıyor, sigaraya alkol aşılıyorum, nafile çabam.
*Duyan yok; söyleme, başında bin türlü bela olsa
emin olma ki her şahsa, hatta evliya olsa,
sokar akrep gibi, fırsat bulunca akraban olsa,
bütün ebnay-ı adem zehirli mare dönmüştür.*
*Kazancı Bedih*
Figen Yarar
20/mayıs/2006
