Boş boş geziyorum sokaklarda
Bana kalsa zamanı öldürüyor,
Ömrümden çalıyorum.
Zaman mı ölüyor yoksa ben mi?
Onu da bilmiyorum.
Ölüm varya bilmekte istemiyorum.
Hayat sırtımda bir yük,
Ben yaşlı hamal.
Hayat beni,ben hayatı sıkıyorum.
Gitmez bu böyle diyorum ve başlıyorum.
Köşe bucak hayatımın sonunu hazırlıyorum.
Gözünüz aydın değerlendiremediğim zamanlar.
Son nefesimi aldım gidiyorum.
KİTAP İZLERİ
Eşekli Kütüphaneci
Fakir Baykurt
Fakir Baykurt’un Vasiyeti: Kapadokya’da Bir Umut Destanı Bir yazarın son eseri, genellikle edebi bir vasiyetname niteliği taşır; kelimelerin ardında bir ömrün birikimi, son bir mesaj
İncelemeyi Oku
