Gitme diyorum.
Gel yanıma ;
Böyle acı acı gitmek...
Bak yine döktün gözlerini,
Sustum.
Dudakların titriyor.
Birazdan gözlerinde yaşaracak ,
Ellerini nereye koyacağını
bilemeyeceksin.
Biliyorum bu gitmeleri.
Sonkez gibi sarılacaksın boynuma ,
Beni üzdüğün için
özür dileyeceksin ,
Söz vereceksin döneceğine ;
Evet ,
Döneceksin de .
Alışıksın bu hallerime ,
Ağlamayacağımı da biliyorsun.
Uzun uzun öpeceğim seni
Sanki dönmeyecekmişsin gibi.
Herkes bize bakacak ,
Üzülecekler.
Ama bilmiyorlar
Alışığım gitmelerine.
Bu o gitmelerden değil mi?
Uzun uzun öpmedim seni
Neden verdin mektupları mı?
Gülmedik ayrılığımıza üzülenlere
Gözlerin de sustu.
Bu o gitmelerden değil mi?
Neden bizim aşkımız gitmeler üzerine,
Neden alıştırdın gitmelerine?
Ağlamayacağimı biliyorsun ,
Ağlıyorum.
KİTAP İZLERİ
Kör Pencerede Uyuyan
B. Nihan Eren
Gündelik Hayatın Kör Penceresinden Sızan Endişe B. Nihan Eren, yedi yıllık bir aranın ardından yayımladığı "Kör Pencerede Uyuyan" ile çağdaş Türk öykücülüğündeki yerini sağlamlaştırıyor. Yapı
İncelemeyi Oku
