Okşadığım çocuk başları gülümsediğim tüm suretler nerde kaldı?yanıma almamışım bedel ödemeye gelirken?fazla gülümsemenin bedelini ödeyecekmişim!inanmanın bedelin ödeyecekmişim….ben artık düşmüşüm…düştüğüm içinmiş bedeller eğilmek yokmuş yakmak lazım yıkmak lazım diyecekmişim..bilemedim…harami olmak lazımmış oysa ben bir düştüm…düşümde öldüm:( ağlamak için su bulamamdım susuz aktı gözlerim hüngür hüngür ağladım ama görmediler söylediler ben düştüm ve artık düşmüştüm….çığlıklarımı da bastım karanlığa…bi kişiyi tatlı uykusundan uyandırabilmek için ama karanlık yuttu sesimi kuılaklarımı yırttı bnm sesimle… iyi olan her şeyim aldılar ve isyenlerimle çığlıklarımla baş başa bıraktılar bu bana mahsus bir işkence midir ?ne nedir niyedir?canımın yandığını söyleme hakkım bile yoktu düzene ayak uydurmalıydım şimdiyse öyle yapıyorum beni idama mahkum ettiklerinde anlamaya başlayacağım günü beklemeye başladım aslında ne kadar basitmiş cevaplar o kabullenemediğim cevaplar
Ben düştüm
Ve düşmüştüm…..
KİTAP İZLERİ
İnsan Olmak
Engin Geçtan
Türkiye'nin Ruhuna Tutulan Ayna: Engin Geçtan’ın Eskimeyen Klasiği Üzerine Her ülkenin edebiyatında, nesiller boyu elden ele dolaşan, altı çizilen cümleleriyle adeta kolektif bir yol arkadaşına
İncelemeyi Oku
