Büyüdüm...
Ya da öyle sandım. Hayatıma giren insanların sayısını bile karıştırdım. Biliyorum bir savaştı verdiğim ama ben yenik çıktım. Belki de yenilgiyi kabullendim kim bilir.. göz yaşlarım sel oldu bazen boğdu yüreğimi. Bir şey bekledim ama sormayın ne olduğunu hiç bilemedim. Şimdilerde anlıyorum umutmuş beklediğim. Bana umutlarımı geri getirecek birini yanıyorum şimdi. Bilinmez ama öyle hissediyorum. Kopardığım bağlar hayata uzanan ellerimmiş. Yeni fark ettim. Mutluluk hep içimizdeymiş, sevgi hep içimizde sadece çıkarılmayı bekliyor. Yorgun bakışlarımın acılarımın eseri. Çok kopuk her şey farkındayım. Cümlelerim, yaşantım, nefes alışım. Acının her türlüsünü gördüm. Hüznün beni mesken tuttuğunu sandım. Yanılmışım ve iyiki yanılmışım. Sen çıktın karşıma. Uzun zamandır yaşamadığım duygular canlandı içimde. Aşk ve sonsuz minnet. Kaybolmuşluğun içinde yitip gidendim ben. Ellerini uzattın teşekkür ederim.
Tenin değil derdim, yüreğin. İstediğin her şeyi yapmaya şu saniye hazırım. Senin gözlerinde ışıl ışıl bir ben gördüm. Sanki Allah senden hayata umutla bağlanmayı öğrenmemi istedi. Seni tanımıyorum ama durduramadığım bir şeyler var sana akan.
Gidişini görmek istemem.. yani gidersen de öldür beni, öyle git. Yaşantımda bir anlam bulamıyordum. Anlamım ol! Ama gitme . belki saçma belki değil ama ne kalem duruyor ne yürek. Ben sadece teşekkür etmek istedim.
Teşekkürler hayatıma girdiğin için.
Teşekkürler..
