parmaklarımı değiştirdim,ellerimi ona keza.yüzüme ifadesiz maskeler taktım çıkardım.pürüzlü çeneme sahipsiz sakallar diktim.kalemimi değiştirdim sayfamla.ne zamana hükmedebildi miğferim ne zalimliğini yenebildi kılıcım.aç sefil köşebaşında kaldım ellerimde balık pulları.koşar adım saklanmaya çalışsamda gölgelerime yapışan izmaritten kurtulamadım.tanıdın beni.hepiniz tanıdınız.tanımamazlıktan gelmeniz katranlarımın üstünüze akması değilmiydi.bencilleştim bu aralar.her beni kendim sanıyorum.lafta yaşıyorum ya ebesi yok bu oyunun.şimdi titredim,biraz önce işte üşüdüm azcık.yalnızlıkmış üşümek azıcıkta olsa.bolbol beddualarım olabilirdi dua etmeyi öğrenseydim.argo geri dön diyorum.Türkçem bozuk dostum ben bi selahatten düşüp kalcamı kırıyorum haberin olsun.olurda kan izlerimden cesedimi ararsın,meyhanenin camından uzan..gülme hemen,yada gül geç bencede eskini bi temenniler.gel şimdi meyhaneye gidelim ölünce önce giden sofrayı kursun.dostum bende büyüdüm bu aralar.toy delikanlı görünsemde emekliliğimi veresim var mahalle muhtarına...demını uyandığımda anlatırım....... ] ]
KİTAP İZLERİ
Cumhuriyet'in İlk Sabahı
Şermin Yaşar
Cumhuriyet'in Şafağında Bir Çocuğun Adımları Tarihin büyük anlatılarını, savaşların ve kuruluşların destansı öykülerini kişisel ve dokunaklı kılmak edebiyatın en zorlu görevlerinden biridir. Şermin Yaşar, "Cumhuriyet'in
İncelemeyi Oku
