Bir Allah vardı
Kebapçıydı
Fırını vardı
Izgaraları vardı
İşkence aletleri vardı.
Bir Allah vardı
Kerhaneciydi.
Genelevi vardı
Güzel fahişeleri
Zevk odaları vardı.
Fırına cehennem
Geneleve cennet denildi.
İnananlar ve müminler cennete
Kafirler ve münafıklar cehenneme gitti.
Cehennemde alevler alevler
Cennette huriler, muhallebiden duvarlar!
Cehennemde
Deriler yenilenir piştikçe
Kanlı irinli su içilir pislikte
Meyvesi yenir zakkum ağacının.
Oysa sevişilir salt cennette
İster gılman1 ister peri
Bana huri gerek huri!
De ki
Ya hazret
Düzene baş kaldıran cehennemlik
Çılgın alevli ateştir onun yeri
Ve orada kalır sonsuza dek!
De ki
Ya hazret
Düzene baş eğen cennetlik
Yeşil gölgeliklerdir onun yeri
Yaslanmış tahtlar üzerine
Ne cin ne insan eli değmemiş
Devekuşu yumurtası renginde kızlar
Günah vermeyen içki kadehleri
Yataklar parlak atlastan
Şölen masaları onlarındır.
Orada Kevser ile gider susuzluk
Zencefil karışığı sel sebil pınardan
Dolaşır yanlarında ölümsüz oğlanlar
Sanırsın ipeğe saçılmış inci.
Orada
Memeleri tomurcuklanmış
Bakire kızlar da vardır
Ne kadar yatarsan yat
Onlar hep bakire kalır!
De ki
Cehennemlik
Cehennemin odunu oldu
Ve oradan hiç çıkmaz
Cennetlik de oradan bir türlü çıkmaz!
Elif
Ha
Mim
Ah ve ah ve de ki
Rahman ve rahim adı ile
Elleri kırılasıya
Elleri kuruyasıya aydınlar
Kitapları da bir fayda vermedi onlara
Ne de kazandıkları üç beş kuruş
Atılacaktır cehenneme onlar da
Dedikodu yapan karıları da
Sırtlarında bütün kitaplarla!
(1969)
