Bir isteğim var İstanbul,
Beni içine çekme,
Ahlaksızlığını yüreğime işleme,
Sessizliğinle korkularımı körükleme...
Bir isteğim var İstanbul,
İsyan çığlıklarını kendine sakla,
Sen ki yüreği kararmışların şehri
Temiz düşüncelerimi bana bırak
İçinde büüttüğün vefasızları karşıma çıkarma...
Ey gecelerinin matemiyle güçsüzleri boğan şehir,
Etme...
Kirli vaatlerinle berrak düşünceleri bulandırma..
Ey intikamların şehri
Kin tutmamış gönülleri mağdur edip kendine düşman etme...
Ey uçurumların şehri İstanbul
Ne alın terine saygın var
Ne babadan kalmalara ahın
Ne gitmek isteyene yolun var
Ne de kalana bir yurdun...
Etme...
Fakirden alıp zengine geçit verme...
Bırak İstanbul...Bırak beni gideyim...
Boş vaatlerin doldurmuyor boşluğumu,
Bir de herkes aşıkmış sana;
Ben değilim...
Kahpeliklere kucak açmış bu şehirde
Temiz kalmaya çalışan bir köleyim..
Tek isteğim var İstanbul
Bırak beni...Bari temiz öleyim...
